ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΥΠΟΔΥΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟ...ΕΝΗΜΕΩΤΗ!

ΣΗΜΕΡΑ  Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ :...Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ!...

3ον ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ (από την Ε.Δ.Μ.)

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ:...για να κοπεί η παραφιλολογία με τη ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ- ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ (Ε.Σ.Δ.) ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ BLOGGERS βασικά αλλά και σε άλλους εραστές.... 

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ 
Η δημοσιογραφία στην πράξη 
( JOURNALISM IN ACTION) ..

***Πρωτοποριακή αποκλειστικότητα της  Ε.Δ.Μ από το 1968 !!!

Τα Δωρεάν ΜΑΘΗΜΑΤΑ θα διαρκέσουν επί 2 μήνες- ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ την ιστοσελίδα αυτή...για να μην χάσετε καμιά παράδοση, κανένα ουσιαστικό σύγγραμμα! Και προσοχή: Στους ενδιαφερόμενους χορηγείται ΔΙΠΛΩΜΑ-ΒΕΒΑΙΩΣΗ ... όχι ότι μόνον παρακολούθησαν το διαρκές ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ, αλλά και πως διεξήλθαν επιτυχώς στις ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ που απαιτεί το εκπαιδευτικό πρόγαμμα:  Αλλιώτικα ΠΝΙΓΕΙΤΕ... αν επιμένετε να είστε τάχα μου δημοσιογράφοι του ΑΕΡΑ-ΚΟΠΑΝΟΙ! και να καυχάστε για την ΥΠΕΡΜΑΛΑΚΙΑ ότι είστε blogger ΚΙ ΟΧΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ!

Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.. ( JOURNALISM IN ACTION)
Οι σοβαρώς ενδιαφερόμενοι μπορεί να εκδηλώσουν ενδιαφέρον στο γνωστο μας e-mail :web.pressunion@gmail.com -και τις εξετάσεις- αν θέλουν... να ξεφύγουν από το λέβελ του ερασιτέχνη ενημερωτή δεν θα τις αποφύγουν... 

ΕΤΣΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ...ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ..Ιδού η Ρόδος ιδού και η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ! 

MIA KAINOTOMIA ΣΟΥΠΕΡ ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε παγκόσμιο επίπεδο... με τη συνεργασία της ΕΝΩΣΗΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ  ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ πού πρώτη στην Ελλάδα θέσπισε τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ με αλληλογραφια, πολλά χρόνια πριν καν ξεφυτρώσουν οι Πανεπιστημιακές Σχολές...Καταλαβαίνετε ...την απόσταση και την ΟΥΣΙΑ ! 

 ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ 

ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ 

ΔΙΝΟΥΜΕ...είτε είστε μέλος της ΕΣΔ είτε 

όχι. Η ευκαιρία αφορά ΟΛΟΥΣ που έχουν 

ιστοσελίδες ή γράφουν σε ιστοσελίδες!

3ον- ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΘΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ, ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ  

ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ!

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ-ΑΡΕΤΕΣ

που πρέπει να διαθέτει ο δημοσιογράφος

Τύποις, ο Ρεπόρτερ  πρέπει να’ναι:

*Γεννημένος κυνηγός

*Ρεαλιστής

*Έξυπνος πολύ πιο πάνω από το μέτριο.. του μυαλού των πολιτικών-δικηγόρων και καθητάδων Πανεπιστημίου!

*Να διαθέτει μνήμη  ελέφαντα

*΄Εντιμος και αξιόπιστος.

*Διορατικός. Να μπορεί δηλαδή, έστω και χωρίς αποδείξεις να “πιάνει” τις πραγματικές διαστάσεις του γεγονότος.

* Πεισματάρης

*Ευγενής, συμπαθής

*Χιουμορίστας, χωρίς να λέει απαραιτήτως ανέκδοτα.

*Αντικειμενικός, χωρίς να χαρίζεται ούτε στη μάνα του.

*Ανυποχώρητος.προασπιστής αυτού που θεωρεί ως αλήθεια.

* Νά έχει την περιπέτεια μέσα στο αίμα του,

γιατί η δημοσιογραφία είναι μια αέναη σκληρή περιπέτεια προς το άγνωστο.

Πολλές είναι οι “αρετές”, ιδιότητες που πρέπει να κουβαλάει στο σάκο του ο δημοσιογράφος. Είναι τόσο πολλές κι απρόσμενες που είναι αδύνατο να κωδικοποιηθούν. Μόνο  σκόρπια  και κατά περίπτωση αναφερόμαστε σε μερικές από αυτές ,τις στάνταρ, γνωστές ας πούμε, που χαρακτηρίζουν τον δημοσιογράφο.

Σε κάθε γεγονός, η επέμβαση του δημοσιογράφου στο στάδιο της ανίχνευσης, διερεύνησης του συμβάντος, είναι απρόσμενα ανεξέλεγκτη. Δεν διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες ή φόρμες, αλλά κυρίως από την λάμψη, το αστροπελέκι που δέχεται στο μυαλό του τη συγκεκριμένη εκείνη στιγμή... της καταδίωξης του γεγονότος.

Υπάρχουν μερικά σταθερά σημεία, ιδιοτήτων, που παρουσιάζουμε πιο κάτω, αλλά δεν αποτελούν και απόλυτη πυξίδα ασφαλούς πλεύσης. Δεν καλύπτουν το εύρος, την περίεργη σύνθεση και τα αλλόκοτα υλικά με τα οποία είναι πλασμένος ο δημοσιογράφος.  

Είναι απλώς ενδεικτικά κι αν τα διαθέτει αυτά, τότε είναι εγγύτερα, πολύ πιο κοντά προς την επιτυχία και στο ιδανικό του σωστού ολοκληρωμένου δημοσιογράφου.

΄Εχουμε ήδη αναφερθεί, στο αξίωμα πως η δημοσιογραφία δεν διδάσκεται μέσα στις αίθουσες των σπουδαστικών ιδρυμάτων. Τα έμφυτα είναι αυτά που προσδιορίζουν ποιός θα γίνει ή όχι δημοσιογράφος.

 Η δημοσιογραφία, δεν είναι όπως όλα τά’λλα επαγγέλματα, που διέπονται από κάποιες αρχές, κανόνες, τους οποίους αν τηρείς, είσαι μέσα στο παιχνίδι του επαγγελματισμού. Πολλές από τις εκφάνσεις της δράσης του δημοσιογράφου είναι αδύνατον να “διδαχθούν”, διότι σε κάθε δημοσιογράφο οι εμπνεύσεις, οι πρωτοβουλίες που υιοθετεί σε μια συγκεκριμένη στιγμή  είναι θέμα αστραπής μυαλού, μια αστραπή που η ίδια ποτέ συνήθως δεν επαναλαμβάνεται σε άλλο γεγονός. Διότι αυτό το άλλο γεγονός, κουβαλάει τις δικές του δυναμικές και απαιτεί, για να βγει στην επιφάνεια, μια άλλη εντελώς  ξεχωριστή λάμψη.

Τον κανόνα αυτόν τον επιβεβαιώνει ο Γάλλος Δημοσιογράφος, Πιέρ Αρσαμπώ, που γράφει:

“Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ένας καλός δημοσιογράφος, ευθύς και ικανός δεν χρειάζεται συμβουλές ή καμιά ειδική εκπαίδευση για να ασκήσει το επάγγελμά του επάξια και τίμια”.

Μικρό συμπέρασμα: Ο δημοσιογράφος πρέπει να εθίσει το νου του στην άσκηση της αστραπής. Η αστραπή, όσο κι αν μοιάζει κατερχόμενη εξ ουρανού, στην πράξη μπορεί να εκβιαστεί με την άθληση και να αποδίδει εντυπωσιακούς καρπούς.

Για να γίνει τούτο κατανοητό  θα αναφέρουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση, ΄Ελληνα δαιμόνιου ρεπόρτερ, ο οποίος χωρίς να έχει διδαχθεί τα “τερτίπια” της δημοσιογραφίας, στα “κόλπα” για την αλιεία της είδησης, δίδασκε ...τους άλλους συναδέλφους του. Και δεν είναι μόνον αυτός. Τα μεγαλύτερα αστέρια της δημοσιογραφίας έχουν διέλθει από ανάλογες... αστραπές.

Ο Ρεπόρτερ, λοιπόν αυτός, στην κάλυψη των γεγονότων, που συγκέντρωναν το ενδιαφέρον όλου του Τύπου, δηλαδή σε συνάξεις  πολλών άλλων δημοσιογράφων, στον ίδιο τόπο της εξέλιξης του γεγονότος, απόκτησε τη συνήθεια να διαχωρίζει τον εαυτό του, από την υπόλοιπη δημοσιογραφική αγέλη. Αποτραβιόταν μακριά τους...

Ήταν βέβαια πασίγνωστος και με φήμη λαγωνικού πρώτης κατηγορίας. Ωστόσο απόφευγε να έχει πολλά “νταραβέρια” με τους άλλους συναδέλφους του, όχι από σνομπάρισμα ή άλλη λόξα, αλλά από λόγους καθαρά πρακτικούς.

Είχε έγκαιρα διαπιστώσει πως όταν είναι μαζωμένοι πολλοί δημοσιογράφοι σ΄ένα γεγονός, όλοι τους κάνουν μια τρύπα στο νερό. Μεταδίδουν στις εφημερίδες τους, ή άλλα ΜΜΕ, τα ίδια απαράλαχτα, και το μόνο που διέφερε από εφημερίδα σε εφημερίδα ήταν το στυλ γραφής και παρουσίασης του γεγονότος.

Αυτό το “όμοιο” το αρνιόταν ο οργανισμός του. Αυτός ήθελε εκείνο το κάτι άλλο που θα τον έκανε να  ξεχωρίζει από τους συναδέλφους του.

Έτσι, σε τέτοιες “μαζώξεις” δημοσιογράφων πέριξ ενός γεγονότος-και όπου γίνεται πολύς χαβαλές- ο εν λόγω ρεπόρτερ την άραζε σ΄ένα παράμερο τραπεζάκι, του καφενέ – συνήθως. Σε ρεπορτάζ κοινού ενδιαφέροντος οι δημοσιογράφοι την αράζουν σε μαγειριά και καφενεία.- Κιι αυτός εκεί χωρίς καμιά επικοινωνία με τους άλλους, τα κουτσόπινε, πλην βαθέως συλλογάμενος για το τι μέλλει γενέσθαι με την αποστολή που είχε φορτωθεί.

Τον κατέτρωγε πως θα εξασφάλιζε το κάτι άλλο από το γεγονός. ΄Εβαζε τα υπέρ και κατά , έκανε ατέλειωτες υποθέσεις πασχίζοντας να ακουμπήσει την πιο πιθανή εκδοχή αλήθειας.

Μετά, αφού κατέληγε στα συμπεράσματά του, προφασιζόμενος ότι πάει “για κατούρημα” το’σκαγε, εξαφανίζονταν από τη σύναξη των άλλων συναδέλφων του, οι οποίοι συνεχίζοντας την άσκοπη μουρμούρα τους, έπιναν, γελούσαν και ιστορούσαν τις άνοστες ή νόστιμες περιπέτειές τους, σαν να μη συνέβαινε τίποτε.

Θα κάνανε τα τυπικά. Κάποιος θα τους έλεγε κάτι, κάποια επίσημη ανακοίνωση θα έβγαζε η Διοίκηση κι έτσι όλα μέλι- γάλα. ΄Ολοι θά’χαν ταυτόσημα, τα ίδια στις εφημερίδες τους.

Μα είναι δημοσιογραφία αυτό μήπως γραφειοκρατικό δημοσιουπαλληλίκι;

Κάποια στιγμή, οι άλλοι, ανακάλυπταν την απουσία του μοναχικού, ιστορούμενου ρεπόρτερ.

_____________________________________________________

Ρεπόρτερς...κυνηγούν ρεπόρτερ!

Κάθε δημοσιογράφος οφείλει να ακολουθεί το δικό του ένστικτο για την κατάκτηση της είδησης!

Ο ρεπόρτερ είναι... ο Ιππότης της αποκαλύψεως

Ανάστα ο Κύριος! Μέγιστη η ανησυχία στη δημοσιογραφική παρέα.

--Πάει ο “αλύτης”, το’ σκασε! ΄Οταν το σκάει αυτός, σημαίνει ότι θα βγάλει λαβράκι.. Την πατήσαμε .... μάγκες! έλεγαν. Και μετά πάσχιζαν ομαδόν όλοι, να ανακαλύψουν τον φυγάδα! Αντί να κυνηγάνε την είδηση, τρέχανε στο κατόπι του ... συναδέλφου τους!

Έτσι συνέβαινε στις περισσότερες φορές. Την “πατούσαν”. Οι εφημερίδες τους, τους έστελναν να καλύψουν ένα γεγονός κι αυτοί, “αναιδώς”, ομαδοποιούνταν και στέλνανε ειδήσεις  πιλάφι, ενώ ο άλλος, ο φυγάς, έστελνε απόσταγμα. Ψάρευε, το σπάνιο, ιδιαιτερότητες, αποκλειστικότητες...

Η δημοσιογραφία είναι αγρίως ανταγωνιστική.

Ο σωστός δημοσιογράφος δεν σκιάζεται από τον ανταγωνισμό, όπως στην προκειμένη περίπτωση,- ούτε φυσικά σαν κοτόπουλο ομαδοποιείται, όπως οι άλλοι. Ακολουθεί το δικό του ένστικτο για την κατάκτηση της αποκλειστικής είδησης.

Προς επαλήθευση των προηγηθέντων, θα αναφερθούμε και σε άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα εξασφάλισης “γεγονότων”, που δεν μπορούν να διδαχθούν.

Ο κάθε δημοσιογράφος έχει το δικό του τρόπο να φτάσει στο ποτάμι για να πιει νερό, να ψαρέψει το εξαιρετικό εκείνο λαυράκι, την πέστροφα που θα κάνει λαχταριστή την εφημερίδα, όπου εργάζεται.

Προηγουμένως, όμως, θα παρεμβάλουμε μερικές χαρακτηριστικές εκτιμήσεις του διαπρεπούς Αμερικανού σχολιαστού και αρθρογράφου Μάρκ ΄Ιντερ για τον ρεπόρτερ, αυτόν τον θρύλο, τον ιππότη της αποκαλύψεως.

Σημειώνει ο Αμερικανός δημοσιογράφος:

“Ο πραγματικός ρεπόρτερ είναι ένα “παράδοξο ζώο”. Αλιεύει καθημερινώς στην τεράστια θάλασσα των ειδήσεων.

Επιφανειακά είναι οκνηρός και κυνικός. Ο τρόπος που ζει δεν εναρμονίζεται πάντοτε με τους τύπους. Εν τούτοις, όταν έλθει η στιγμή της δοκιμασίας, όταν εμφανιστεί η μεγάλη είδηση, μεταβάλλεται αυτομάτως  στον πλέον δραστήριο και δυναμικό ανθρώπινο όν. Αρχίζει το κυνήγι.

Ο ρεπόρτερ είναι το λαγωνικό. Ο ρεπόρτερ, ο οποίος εξωτερικώς φαίνεται τόσο ψυχρός, στην πραγματικότητα είναι ο πλέον ευαίσθητος από τους ανθρώπους. Ο ρεπόρτερ ασχολείται με το αίσθημα και συχνά αιχμαλωτίζεται απ΄αυτό.

Ο ρεπόρτερ, πρέπει να είναι ο ταχύτερος απ΄όλους τους δημοσιογράφους. Δεν υπάρχει χθες στα γραφεία των εφημερίδων. Υπάρχει μόνο το σήμερα.

Στην πυρετώδη ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκδίδεται η εφημερίδα, ο ρεπόρτερ οφείλει να εκπληρώσει το καθήκον του, οφείλει να δίδει δείγματα της ιδιοφυϊας του.

To “τσάκωσε” το λαχταριστό λαυράκι ο πάνοπλος...  συμβολικός- εδώ- ρεπόρτερ .

Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟΝ... ΖΩΟΝ

-Η δημοσιογραφία είναι διανοητική, πνευματική, πολυσύνθετος εργασία.

-Πολλοί στις δημοκρατικές κοινωνίες πιστεύουν  ότι το καθαρώς πνευματικόν  αυτό επάγγελμα είναι το σημαντικότερο από κάθε άλλο επάγγελμα.

Ο ΄Ιρβιν Κόμπ ήταν ο μόνος ρεπόρτερ της εφημερίδας του που παρακολούθησε τη δίκη του Χάρρυ Θω, για τη δολοφονία του Στάμφορντ Χουάϊτ.

Ο Κόμπ πραγματοποίησε τον άθλο να γράφει καθημερινά 15.000 λέξεις με το χέρι του, ενώ οι κλητήρες διαρκώς εναλλασσόμενοι έμπαιναν κι έβγαιναν από το γραφείο του μεταφέροντας τα χειρόγραφά του.

Ο ΄Αρθουρ Μπρισμπέϊν, που μέχρις στα γεράματά του εξακολουθούσε να θεωρεί τον εαυτό του ρεπόρτερ, μπορούσε να κάθεται απαθής σε μια γωνιά κατά τη διάρκεια μιας πολιτικής συγκέντρωσης και την επομένη να παρουσιάζει στους αναγνώστες του την πλέον έγκυρη πληροφόρηση για το συμβάν. (θυμηθείτε το όμοιο περιστατικό με τον δικό μας ρεπόρτερ που αναφέραμε λίγο πιο πριν.)

Ο Τζών Βάντερκοκ, άλλος ένας ρεπόρτερ, περίμενε στο Λονδίνο, τον θάνατο της θρυλικής Βασίλισσας Βικτωρίας. Είχε στηθεί  με ένα ταχύ άλογο μισό μίλι μακριά από τα ανάκτορα, παρακολουθώντας ένα συγκεκριμένο παράθυρο των ανακτόρων. ΄Οταν του δόθηκε το συμφωνημένο σύνθημα από έναν υπηρέτη που δωροδόκησε, κάλπασε αμέσως και έτρεξε στο πλησιέστερο τηλεγραφείο και μετέδωσε πρώτος τη μεγάλη είδηση, το θάνατο της Βικτωρίας! Με τον τρόπο αυτό είχε σημειώσει μια παγκόσμια δημοσιογραφική επιτυχία.

Ο Τόμμυ Μίλλαρντ ήταν, ίσως, ο μόνος Αμερικανός ρεπόρτερ που φορούσε μονόκλ. Κάθονταν έξω από τη σκηνή του κατά τη διάρκεια του πολέμου των Μπόερς, όταν μια οβίδα εξεράγει κοντά του και τον τραυμάτισε στο πρόσωπο.

Ο Μίλαρντ, έμεινε απτόητος, καβάλησε ένα άλογο, πήγε στο πλησιέστερο τηλεγραφείο κι έστειλε προς την εφημερίδα του, τον “Κήρυκα της Ν. Υόρκης” την είδηση για την τρομακτική μάχη που άρχισε.

Κατόπιν λιποθύμησε από το αίμα που είχε χάσει. Στο νοσοκομείο παρέμεινε ένα χρόνο. 

Οι αναγνώστες συχνά παραμερίζουν τις προσπάθειες των ρεπόρτερς, που χαρακτηρίζουν ως ανάξιες λόγου.

Εν τούτοις, ο δημοσιογράφος είναι το πλέον ακούραστο όν, όταν πρόκειται να αλιεύσει ειδήσεις, γεγονότα. Ουδέποτε παραιτείται της προσπάθειάς του.

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να καλεί η Αστυνομία, έμπειρα λαγωνικά της δημοσιογραφίας να την βοηθήσουν, όταν δεν μπορεί να λύσει μια σκοτεινή υπόθεση.

Η εργασία του ρεπόρτερ είναι πολυσύνθετη. Πολλοί εγκαταλείπουν τη δημοσιογραφία και τρέπονται σε άλλα επαγγέλματα.

 Ο κατάλογος είναι μακρύς. Τα βιογραφικά λεξικά είναι γεμάτα από πρώην ρεπόρτερς. Τα περισσότερα από τα επιτυχέστερα μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια στην Αμερική εγράφησαν από πρώην ρεπόρτερς.

Ο Ρεπόρτερ εξετάζει τη ζωή απ΄όλες τις πλευρές της.”

Στη φωτό ο τ. βασιλεύς της Ελλάδας Κωνσταντίνος και η σκιά του, ένας ρεπόρτερ!    

Ο ρεπόρτερ είναι η σκιά των διασημοτήτων, πάσης φύσεως εγχωρίων ή μη. Καλώς ή κακώς, αυτοί -και τα έργα τους-αποτελούν μόνιμη τροφή του Τύπου.

Ο Ρεπόρτερ τους καταδιώκει. Οι διασημότητες, δείχνουν να ενοχλούνται, αλλά στη βάση είναι του δόγματος “τραβάτε με κι ας κλαίω.”

Δεν γίνανε διασημότητες αφ΄εαυτού, από το τίποτε και ως έλαχε. Στην δημόσια ανάδειξή τους- που επεδίωκαν διακαώς στα πρώτα βήματά τους, συνέργησαν ειδεχθώς οι δημοσιογράφοι.

΄Οταν σε κάποια στιγμή αισθάνονται κορεσμένοι, τότε λίαν αγενώς ρίπτουν βέλη στους δημοσιογράφους και ευεργέτες τους, διαμαρτυρόμενοι  επειδή τους καταδιώκουν...

  

O Ρεπόρτερ  εισβολέας!

 

Για να “βγει” ένα ρεπορτάζ παίζουν ρόλο πολλοί απροσδιόριστοι παράγοντες, ο καθοριστικότερος των οποίων είναι το προσωπικό ένστικτο του ρεπόρτερ. Και το ένστικτο δεν διδάσκεται. Αυτός, ο ρεπόρτερ θα κρίνει στην κατάλληλη στιγμή τι θα κινήσει και πως ο ίδιος θα κινηθεί μέσα στο συμβάν, στο γεγονός. Μια περίεργη δύναμη τον ωθεί στην κατάκτηση του στόχου του, κάποτε στα άκρα και πολύ συχνά εκτός κοσμιότητας. Τα πάντα όμως εξαρτώνται και από τη γενικότερη προσωπικότητα του δημοσιογράφου, ώστε τα άσχημα και μη συμβατά της δουλειάς του, να τα φέρνει σε μια ανεκτή ισορροπία.

Η πιο πάνω φωτογραφία έχει τη δική της ιστορία.

Ο ρεπόρτερ που φαίνεται σε εύγλωττη στάση στη φωτογραφία,(άνω) συνομιλεί εγκαρδίως με τον διάσημο πρωταγωνιστή της περίφημης ταινίας ΣΙΣΣΥ, Κάρλ Χάϊνς Μπέμ, που έπαιζε τον ρόλο του Αυστριακού πρίγκιπα στο πλευρό της αξέχαστης Ρόμυ Σνάϊντερ..(ΣΙΣΣΥ)

Πριν φτάσει στο επίπεδο αυτό ο ρεπόρτερ  διέπραξε το αδίκημα της εισβολής, της παραβίασης οικογενειακού ασύλου!

Είχε την αποκλειστική πληροφορία, μέσω Βιέννης, πως ο ηθοποιός Κάρλ Χάϊς Μπέμ, θα βρίσκονταν μια συγκεκριμένη μέρα στην Αθήνα, φιλοξενούμενος στο σπίτι του μεγάλου μας ζωγράφου Σπύρο Βασιλείου.

Ο ρεπόρτερ καταφθάνει σπίτι του. Η υπηρέτρια ρωτάει τι θέλει, αλλά αυτός χωρίς να δώσει σημασία ορμάει στο εσωτερικό του σπιτιού, και βλέπει, ώ του θαύματος, τον Αυστριακό ηθοποιό να κουβεντιάζει με τον Σπύρο Βασιλείου. Του δίνει τον κωδικό επικοινωνίας κι αμέσως αρχίζει τις ερωτήσεις. Η συνέντευξη λαμβάνεται. Ο διαπρεπής ζωγράφος ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ  είναι με το στόμα ανοιχτό. Δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς γινόταν μέσα στο σπίτι του. Κάποτε τόλμησε να ψελλίσει ο συμπαθής Μπάρμπα-Σπύρος:

--Με συγχωρείτε Κύριε, τι είστε εσείς, πως μπαίνετε έτσι μέσα στο σπίτι μου;

Ο ρεπόρτερ, έχοντας επίγνωση της απρέπειας της εισβολής του, ζήτησε συγνώμη, προσπάθησε να μπαλώσει όπως-όπως την άκομψη κατάσταση κι έφυγε. Την επομένη η εφημερίδα του είχε μια μικρή αποκλειστικότητα, κάτι που δεν είχαν οι άλλες εφημερίδες.

Μην ξεχνάμε ότι ο εν λόγω ηθοποιός, την εποχή του 1964, ήταν πρώτης διαλογής διασημότητα και το ότι για πρώτη φορά επισκέπτονταν την Ελλάδα, ήταν ένα γεγονός που δεν έπρεπε δημοσιογραφικά να αγνοηθεί.

Ο ρεπόρτερ σε πολλές περιστάσεις κάνει και τον εισβολέα. Κατά τα τελευταία ισχύοντα νομοθετήματα η εισβολή είναι πράξη κολάσιμη, μη επιτρεπτή και εν πάση περιπτώσει, τουλάχιστον, άκομψη. Ωστόσο ο ρεπόρτερ το τόλμησε, έβγαλε την επιτυχία που προσδοκούσε και μπάλωσε τον όποιο δίκαιο θυμό είχε ο κτήτωρ  του ασύλου, Σπύρος Βασιλείου.

Δεν συνιστάται η εισβολή, όμως κάποτε είναι αναπόφευκτη. Τα πάντα εξαρτώνται από την κρίση και τις εκτιμήσεις του ρεπόρτερ στη συγκεκριμένη στιγμή που απλώνει τα δίχτυα του. Σέβεται τους κανόνες, αλλά ο σεβασμός προς την ενημέρωση των αναγνωστών του είναι πιο δυνατός μέσα του. Κι αυτό τον παρακινεί στα απονενοημένα!.

   

ΚΙ ΑΛΛΗ ΕΙΣΒΟΛΗ...

Αλλη μια εισβολή από τον ίδιο ρεπόρτερ. Αυτή τη φορά στην κρεβατοκάμαρα  διάσημων Κώλ-Γκέρλς.

Και όπως φαίνεται από τις δύο φωτογραφίες, οι κυρίες που υπέστησαν την εισβολή... μάλλον το χαίρονται. Η μία χαμογελάει και η άλλη,  του καλού καιρού, απολαμβάνει άνετα το πρωϊνό παγωτάκι της.

Το κωλ Γκέρλ -κατάσκοπος και ο υπουργός ΄Άμυνας της Αγγλίας.
Η περίπτωσή τους συγκλόνισε τον  Διεθνή Τύπο...

Η Ιλια Σουχανεκ, το τρίτο πρόσωπο του σκανδάλου Προφιούμο-Κήλερ σε αποκαλυπτική στάση μέσα στην κρεβατοκάμαρά της, όπου πρωϊ-πρωϊ εισέβαλε ο ρεπόρτερ. 

Τις  “ανακάλυψε”,  ο ρεπόρτερ, σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο της Αθήνας. ΚΙΝG  GEORGE –δίπλα στη ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ Ποιά ήταν τα Κώλ-Γκερλς που προσήλκυσαν το ενδιαφέρον του δημοσιογράφου;

Στη  φωτό μία «συνάδελφος» της Σούχανεκ-  Εδώ ο Ρεπόρτερ Δημήτρης Λυμπερόπουλος. Αντίστοιχη ακριβώς φωτό υπάρχει στο πρωτότυπο των Μαθημάτων με τον ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗ ... Οι λεζάντες υπάρχουν εδώ ... αλλά όχι κι οι φωτό!.. Τεχνική, ασήμαντη -για ΕΔΩ- λεπτομέρεια... 

 Η πανέμορφη κυρία Ίλια Σούχανεκ, ένα από τα τρία πρόσωπα του αποκληθέντος-διεθνώς- “σκανδάλου Κήλερ, που συγκλόνισε τον κόσμο (1963).Υπόθεση σεξ και κατασκοπείας,   στην οποία ήταν αναμεμιγμένος ο υπουργός ΄Αμυνας της Μ. Βρετανίας μίστερ Πορφιούμο και ο οποίος, τελικά, αναγκάστηκε  να  παραιτηθεί από τη θέση του.

‘Ηταν μια εισβολή, που απέδωσε  “λαυράκι” και  κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, αν κρίνουμε από  την άνεση με την οποία φαίνεται να κάνει την δουλειά του ο “θρασύς” ρεπόρτερ., που μπούκαρε στο δωμάτιο του ξενοδοχείο τους πρωϊ-πρωϊ...

   Το μεγάλο λάθος του Προφιούμο ήταν ότι διέψευσε ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων τις φήμες για την κρυφή σχέση του. Το Μάρτιο του 1963 υποστήριξε ότι δεν υπήρξε τίποτα το μεμπτό στη γνωριμία του με την δεσποινίδα Κριστίν Κίλερ. 

 Υπάρχει ένα καλό ρεποσρτάζ (αυτή τη στιγμή)  για το σκάνδαλο που ανατάραξε την Υφήλιο...στο http://lolanaenaallo.blogspot.gr/2015/12/blog-post_6.htmlhttp://lolanaenaallo.blogspot.gr/2015/12/blog-post_6.html

Κι εισβολή ... σε κρεβατοκάμαρα Βασίλισσας!

΄Άλλος ένας κατάφερε το σπάνιο: Μπήκε στην κρεβατοκάμαρα της Βασίλισσας της Ελλάδας  ΄Αννας Μαρίας!.. Κι είχε μια σπαρταριστή σοδειά με την οποία διασκέδασαν οι αναγνώστες της εφημερίδας του.

Συμπερασματικά:

Για να φτάσει στην είδηση, ο ρεπόρτερ
 έγινε και
ROOM SERVICE... στο ξενοδοχείο
ΧΙΛΤΟΝ!

Δεν υπάρχουν φραγμοί στον δημοσιογράφο, δεν υπάρχουν άσυλα που δεν μπορεί να εκπορθήσει. Και  όποιες τυπικές παρασπονδίες διαπράττει, έχει τη δυνατότητα να τις απαλύνει και εξωραϊσει. Είναι ζήτημα προσωπικότητάς. Τα αρνητικά μπορεί να τα μεταμορφώνει σε θετικά.

Κατά τον Χάρων ΄Ηβανς: “Ο καλός δημοσιογράφος, ενδιαφέρεται για όλα, σχετίζεται με όσους μπορούν να του δώσουν μια πληροφορία, από τον αλύτη ως τον πρίγκιπα. Πηγαίνει παντού για να μαθαίνει τα πάντα, να μαθαίνει ιστορίες, ειδήσεις.

Αν είναι συνεσταλμένος και ντρέπεται και φοβάται μη γίνει ενοχλητικός, δεν κάνει για ρεπόρτερ.”

ΕΔΏ Ο ΡΕΠΌΡΤΕΡ ΔΊΝΕΙ ΡΈΣΤΑ ...ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ...ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΈΝΟΣ ΕΊΧΕ ΣΤΗΝ ΤΣΈΠΗ ΤΟΥ ΤΗ ΜΕΖΟΎΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ- ΜΟΔΙΣΤΡΑΣ- ΚΙ Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΆΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΤΙΣ ΚΑΜΠΎΛΕΣ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΩΝ  ΚΑΛΛΟΝΩΝ... ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΈΔΙΝΑΝ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ...ΣΤΟ ΧΙΛΤΟΝ ΑΘΗΝΩΝ!!  Η ΦΩΤΌ ΕΊΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΓΎΡΩ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ!

Και ο Γεράσιμος Λυχνός (βραβευμένος  με το Χρυσό Μετάλλειο Δημοσιογραφίας) διευκρινίζει:

“Ο καλός ρεπόρτερ είναι επιμελής χωρίς να είναι ενοχλητικός, διεισδυτικός χωρίς να είναι προκλητικός, πείθει χωρίς να είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης, μαντεύει χωρίς να διαβάζει τον καφέ στο φλιτζάνι. Είναι προσεκτικός χωρίς να είναι κυνικός, ευσυνείδητος χωρίς να είναι βίαιος, και καλότροπος χωρίς να είναι μαλακός.

Κάνει πολύ περισσότερα από το να γράφει τα νέα.

Δεν είναι ημίθεος. Είναι ο ρεπόρτερ της καθημερινής εφημερίδας.”

*Αλλο Ρεπόρτερ...κι άλλο δημοσιογράφος.

_________________________

*Ο ρεπόρτερ είναι δημοσιογράφος, αλλά όλοι οι δημοσιογράφοι δεν είναι ρεπόρτερ.

*Ο όρος δημοσιογράφος είναι ευρύτερος και περικλείει ένα σύνολο ιδιοτήτων και ειδικοτήτων που συλλειτουργούν μέσα στη δημοσιογραφία.

*Ο ρεπόρτερ, κατά την αγγλική ετυμολογία, είναι ο “φορέας”, ο φέρων,- μεταφορέας, ή μεταφέρων “ο άνθρωπος πάντως που φέρνει” ... την είδηση.

______________________________________________

Μπορεί μεν πολλά στη δημοσιογραφία να μην διδάσκονται, πάμπολλα όμως άλλα, μαθαίνονται κατά την πορεία.  ΄Ολοι οι άνθρωποι έχουν ξεχωριστά τάλαντα, άλλα μεν εν υπνώσει και σε υπολανθάνουσα κατάσταση κι άλλα φανερά και χτυπητά. Η δημοσιογραφία είναι μια συνεχής πρόκληση για να ανακαλύψει κανείς ακόμη και τον εαυτό του.

Στο πρώτο αυτό, εισαγωγικό κεφάλαιο, περί Δημοσιογραφίας και Δημοσιογράφων καταβάλλεται προσπάθεια να δοθούν παραστατικά όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν και προσδιορίζουν τη  δημοσιογραφία και τον περίεργο, ενίοτε αλλόκοτο πρωταγωνιστή της, την Αυτού Μεγαλειότητα, τον δημοσιογράφο, και ειδικά τον ρεπόρτερ, αυτόν τον κονταρο-μάχο του άγνωστου και της ελπίδας.

Μόλις στις προηγούμενες σελίδες φωτίσαμε το τρόπο δράσης του ρεπόρτερ για την εξασφάλιση της πολυπόθητης είδησης. Οι μέθοδοι και οι εμπνεύσεις που ακολουθούνται ποικίλουν από ρεπόρτερ σε ρεπόρτερ.Το παν, πάνω απ΄όλα, είναι η προσωπικότητα του δημοσιογράφου, αυτή που κουβαλάει από γεννησιμιού του -καθοριστικός παράγων- κι αυτήν που τροχίζει κατά τη διάρκεια της άσκησης της δημοσιογραφίας.

Η δημοσιογραφία μπορεί νάχει αρχή. Τέλος δεν έχει. Μέχρι στα στερνά του βίου του, ο δημοσιογράφος αισθάνεται ατελής, όση  σοφία και γνώσεις έχει κατακτήσει εν τω μεταξύ. Πάντα στα χείλη του κρέμονται τα εφιαλτικής γλύκας ερωτήματα: “τι, πως , γιατί, ποιός, πότε;”

Ερωτήματα εκπορθητικά, που συνεχώς του διευρύνουν τους ορίζοντες.

Η δημοσιογραφία είναι ανεξάντλητη, ατελεύτητος,  είναι η ίδια η ζωή και σκαπανέας της ο ρεπόρτερ, ο δημοσιογράφος ευρύτερα.

Γεγονότα πάντα θα υπάρχουν εφόσον υπάρχει ανθρώπινη ζωή. Και θα γίνονται ειδήσεις μ΄ αυτόν τον θεότρελο καβαλάρη της αποκαλύψεως, τον ρεπόρτερ.

******

Οι  φωτογραφίες της σελίδας αυτής  είναι αρκετά διδακτικές για τον τρόπο που λειτουργεί ένας ρεπόρτερ που θέλει να κάνει επιτυχία, “scoop”

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ: Στις όσες τέλος πάντων φωτό δημοσιεύονται εδώ εικονίζεται ο θυελώδης ρεπόρτερ ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗΣ.  ( Περισσότερες..Λεπτομέρειες στην https://pressliberty.wordpress.com/ αρκεί να ψάξετε βέβαια!  )

ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ... ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Πώς να βγάζετε τις ειδήσεις-Οδηγίες  Από τον βετεράνο ρεπόρτερ του BBC: Η Τέχνη της απόσπασης της προσοχής…

2:16