ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΑΠΙΖΕΙ ΣΤΟ 

ΔΗΛΕΣΙ –ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ  

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ 

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ : Βασιλοπούλου Παναγιώτα για την ΕΣΔ 

 Εδώ είναι η εμφανή και ορατή πλευρά από το στωικό οικοδόμημα του Θεού Απόλλωνα , σε ένα μέρος της παραλίας του Δηλεσίου , ( Δήλιον ) όπου ταυτίζεται με μία από τις μεγαλύτερες στοές του Ιερού Δηλίου . Έχει πάρει ο Δήμος κονδύλι από το Υπουργείο Πολιτισμού , να ξηλωθούν όλα , τα εμφανή και όσα δεν είναι ορατά στο μάτι. Τριγύρω αν και έντονα διαβρωμένα υπάρχουν πολλά που θα δώσει μια νέα ανασκαφή. 

(Η πάνω φωτογραφία είναι το μπροστά μέρος της οδού Οδυσσέως στο Δήλεσι και οι επόμενες είναι το πίσω μέρος . Όλο το φωτογραφικό υλικό είναι από μένα , και αποκλειστικά για το δίκτυο  της ΕΣΔ. Το όλο ρεπορτάζ μου είναι πάρα πολύ μεγάλο και δουλεύω πολλές πηγές  μου ταυτόχρονα , υπεύθυνα , με ήθος , και προσοχή . Διεξάγω πλήρη έρευνα .) 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ -ΔΙΚΟ ΜΟΥ 
Το 1996 , κατά τη διάρκεια εργασιών του ΟΤΕ για την εγκατάσταση υπόγειων καλωδίων , αποκαλύφθηκε σε βάθος 1μ. Από την επιφάνεια του οδοστρώματος , μεγάλος κεραμικός κλίβανος , υστερορωμαϊκών χρόνων . Η όλη κατασκευή ήταν πλίνθινη . Το 2006 – 2009 ανακαλύφθηκαν 5 ακόμα κεραμικοί κλίβανοι , ένα πηγάδι για παροχή νερού , ( που όπως βλέπετε στις φωτογραφίες , έχουν λιμνάσει τα νερά ) απόθεση πηλού και δωμάτιο το οποίο χρησίμευε πιθανότατα ως αποθηκευτικός χώρος . Υπάρχει υλικό που αποδεικνύει τη χρήση του χώρου , ως εκτεταμένου κεραμικού εργαστηρίου κατασκευής εμπορικών οξυπύθμενων αμφορέων  , σύμφωνα με τα ευρήματα της ανασκαφής. Τα προϊόντα που  παράγονταν σε αυτούς ήταν σύμφωνα με τα μικρά αγγεία και πιθανόν και είδωλα. Μέρος του εργαστηρίου αποτελούσε και ο πρώτος κλίβανος το 1996.  Γενικά οι σωστικές έρευνες στο Δήλεσι συμπληρώνουν εν πολλοίς την τοπογραφία του Αρχαίου Δηλίου δίνοντας σημαντικά στοιχεία γι΄ αυτό , ως μεγάλου κέντρου κατασκευής εμπορικών αμφορέων και ως μεγάλου λιμανιού με μεγάλη ανάπτυξη , κυρίως κατά την ύστερη αρχαιότητα . 

Πολλές πληροφορίες , πολλές πηγές έχω και συνεχίζω . 
Διότι, τώρα πια έχει καταντήσει ένα έλος , εστία μόλυνσης .

Κάτω από τις κούνιες βρίσκεται σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος , όπου για συμφέρον Δημάρχων σε εμπόδιο προς τους αρχαιολόγους , πήγε συγκεκριμένος Δήμαρχος και επειδή πηγές είχαν  νερό , το έκλεισαν με την πρόφαση πως είναι εστία μόλυνσης . Ενώ οι αρχαιολόγοι ζητούσαν να αναλάβουν την συντήρηση τους . 
*(Σημαντικό και σπουδαίο είναι να αναφέρω πως τα αρχαία ευρήματα  από όλα αυτά τα μέρη ,δεν στεγάστηκαν στο Δήλεσι όπου και ανήκουν , παρά στο Μουσείο της Θήβας , με αποτέλεσμα μιας και είναι ιστορικό και παραθαλάσσιο το μέρος να έρχονται ξένοι πολιτισμοί να δουν τα αρχαία και να φεύγουν με απογοήτευση. ) 

Εξετάζω μια πηγή μου , που μου ανάφερε πως ομάδα ξένων αρχαιολόγων είχαν έρθει να δουν τι συμβαίνει και παραπλανήθηκαν , στέλνοντας τους  στην Αυλίδα και στη Θήβα , σε άλλα δηλαδή αρχαιολογικά μέρη .  
 Ευτυχώς ο τώρινός Δήμαρχος του Δηλεσίου  Βασίλης Περγιάλης και το Υγειονομικό απαγορεψαν στα παιδιά να παίζουν στον χώρο που έχει γίνει εστία μόλυνσης κι εδώ , όπως είχα γράψει σε παλαιότερο Ρεπορτάζ μου . 

Κάτω από την εκκλησία , και γύρω , υπάρχουν Νεκροταφεία ρωμαϊκών και υστερορωμαϊκών χρόνων  , όπου ήρθαν στο Φως με αφορμή μια λαθρανασκαφή τα έτη 2000 -2002 . Η ανασκαφή έφερε στο φως , εκτεταμένο νεκροταφείο με διάρκεια ζωής από τους κλασικούς χρόνους έως τον 7ο αιώνα μ.Χ . Ο μεγαλύτερος όμως αριθμός ταφών ανήκουν στην περίοδο από τον 4ο μέχρι τον 7ο αιώνα μ.Χ . Οι τάφοι κατατάσσονται τυπολογικά σε κτιστούς κιβωτιόσχησμους , κεραμοσκεπείς , λακκοειδείς , εγχυτρισμούς σε κυψέλες και καμαροσκεπείς , οι  οποίοι απαντούν μόνο την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο . Από τους 48 τάφους που ανασκάφτηκαν στην Αγριλέζα , οι 34 ήταν κτερισμένοι ή περιείχαν υπολείμματα κτερισμάτων μετά την σύληση  τους .