ΟΙ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ! ΚΑΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ...ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑΣ ΜΑΣ 
κ. ΒΑΛΕΝΤΙΝΑΣ ΜΗΤΣΙΟΥΛΗ

Στα χρώματα της γαλανόλευκης ντύθηκε το Ηρωικό Αλύκο 12 Δεκεμβρίου 2015 !

  25 και πλέον έτη  συμπληρώθηκαν  σήμερα 12 Δεκεμβρίου 2015  από τη γνωστή σε όλους ημέρα εξέγερσης του Αλύκου « Μαρτύρων της Δημοκρατίας», εορτάστηκαν με τη δέουσα μεγαλοπρέπεια και τις ανάλογες τιμές στην ομώνυμη κοινότητα Αλύκο –Βορείου Ηπείρου. 

Το Ηρωικό Αλύκο  ντύθηκε στα γαλανόλευκα εθνικά χρώματα για να τιμήσει τους ήρωες του που έπεσαν στα ελληνοαλβανικά σύνορα από πυρά Αλβανών φρουρών του Κομμουνιστικού Καθεστώτος  στην προσπάθεια τους να σπάσουν τα δεσμά τους και να αποδράσουν προς την μάνα Ελλάδα.

Σε φορτισμένη συγκινησιακή ατμόσφαιρα της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, της καθιερωμένης  επιμνημόσυνης δέησης προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κος Δημήτριος στο Ι.Ν Αγίας Βαρβάρας όσο και στο κοιμητήριο της.

Την έναρξη και παρουσίαση της εκδήλωσης στην πλατεία Κύπρου στο μνημείο των πεσόντων εκφώνησε ο κος Βασίλης Στούκας -Διαχειριστής (πρώην Επαρχίας) Αλύκου, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό των θλιβερών γεγονότων  της 12^ης Δεκεμβρίου 1990, προτρέποντας τους πιστούς να ψάλλουν προ της απόλυσης τον εθνικό μας ύμνο.Επίσης την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Δήμαρχος Φοινικαίων κος Λεωνίδας Χρήστου, ο Γενικός Πρόεδρος ‘’ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑ’’ κος Λεωνίδας Παππάς,εκ μέρους της Ελλάδος ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου κος Βασίλειος Τόλιος, εκ μέρους της Ελληνικής Βουλής ο Βουλευτής Ν.Ιωαννίνων Σύριζα κος Γιάννης Καραγιάννης,εκ μέρους της Αλβανικής κυβέρνησης ο Βουλευτής κος Ανδρέας Μάρτος,εκ μέρους των οικογενειών των πεσόντων η κα Δέσποινα Κώτση.

Ο Δήμαρχος Φοινικαίων κος Χρήστου συν των άλλων  ευχαρίστησε τους συμπατριώτες μας  για τη μαζική συμμετοχή τους στις τιμές προς τους ήρωες μας (Ευθυμίο  Μάσσιο ,Ευάγγελο  Μήτρο,  Αθανασίο  Κώτση , Αηδόνη  Ράφτη)  που έδωσαν το αίμα τους για Δημοκρατία και  Εθνική δικαίωση  

Εν συνεχεία κατατέθηκαν στεφάνια από φορείς του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού , στελέχη της ΕΕΜ στην Αλβανία και από την Ελληνική πολιτεία .

Στις λατρευτικές και εορταστικές εκδηλώσεις παρέστησαν : ο Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κκ.Δημήτριος, ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου κος Βασίλειος Τόλιος , ο Πρόεδρος του Ελληνικού κόμματος ''ΜΕΓΚΑ'' κος Χρηστάκης Κίτσιος,o εκπρόσωπος και Βουλευτής Ν.Θεσπρωτίας ΝΔ κος Βασίλειος Γιόγιακας, ο Δήμαρχος Φιλιατών κος Σπύρος Παππάς ,ο Δήμαρχος Δρόπολης Αχιλλέας Ντέτσικας,η πρόεδρος της ΝεΒ κα Ελένη Δήμου,ο πρόεδρος της Νεολαίας Δήμου Φοινικαίων κος Ιωάννης Μπάρης,
 το στέλεχος του Σύριζα κος Γιώργος Τρίχας  κ.α.

Ρεπορτάζ : Βαλεντίνα Μητσιούλη

(ΦΩΤΟ:Νεολαία Δήμου Φοινικαίων)

ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΡΩΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ...

Η ΦΛΟΓΕΡΉ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΜΑΣ...η καλή δημοσιόγραφος -ΜΈΛΟς ΤΗΣ Ε.Σ.Δ.,  ΒΑΛΕΝΤΙΝΑ ΜΗΤΣΙΟΥΛΗ,  ΣΗΜΕΊΩΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΞΉΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΑΛΥΚΟ:

"Όσο πλησιάζει η 12^η Δεκεμβρίου,τόσο πιο έντονα γίνονται τα συναισθήματα όλων εκείνων που αντικρίζουν το μάρμαρο-μπρούντζινο μνημείο των 4 παλικαριών".

    Στέκομαι μπροστά τους, με θλίψη και πόνο στην καρδιά και ένας κόμπος μου δυσκολεύει την αναπνοή και μια κραυγή οργής πετιέται απ' την ψυχή μου.

Γιατί; Γιατί; Γιατί σκοτώσατε αυτά τα παιδιά; Γιατί τόση βαρβαρότητα ,γιατί;

Μοιάζουν τα 4 παλικάρια , σαν 4 αετοί, που άνοιξαν τα φτερά τους  με το βλέμμα στραμμένο μακρυά.

Θέλησαν να σπάσουν της φυλακής τα δεσμά,θέλησαν να αναπνεύσουν αέρα καθαρό ,τόλμησαν να ξεφύγουν  από το θεριό, θέλησαν  λίγη Δημοκρατία , λίγη Λευτεριά, δεν τους άφησαν όμως οι δολοφόνοι, τους κόψαν τα φτερά.

Έτσι με το βλέμμα στραμμένο στη μάνα ΕΛΛΆΔΑ , αγκάλιασαν την αιωνιότητα.

Στέκομαι μπροστά τους και περήφανη θαυμάζω το βλέμμα τους το σταθερό, το αντρειωμένο και όλα μου λέν’, πως δεν λυγίσανε στον τρισκαταραμένο.

Όταν τους σβάρνισαν στους λόφους και στις ρεματιές, δεμένους με σύρμα αγκαθερό, δε ζήτησαν το λυτρωμό.

Σκέφτηκαν πως με την θυσία τους θα έρχονταν ο αληθινός   λυτρωμός .

Σκέφτηκαν για μια στιγμή τους  πονεμένους  γονείς,τα αγαπημένα τους αδέρφια, που θα τους  άνοιγαν αγιάτρευτη πληγή.

Η νύχτα εκείνη του Δεκέμβρη ,ατελείωτη και η μέρα σκοτεινή.

Το πελώριο πέπλο του θανάτου σκέπασε Σερακίνη , Μηλιά και η Πόβλα επλημμύρισε κόκκινα νερά.

Το μαύρο μαντάτο ήρθε νωρίς στο χωριό και οι Αλυκιώτες όρμηξαν, οργισμένοι στο θεριό .

Με πέτρες, τσεκούρια και χαντσάρια όπως παλιά, το έπος του Σαράντα , εζωντάνεψε ξανά.

Σαν Χείμαρρος ορμητικός, πλημμύρισαν στους δρόμους  ,με τα φέρετρα στους ώμους .

Στον αυχένα της Γκιάστας δώσανε μεγάλη μάχη ,πολέμησαν σαν ΕΛΛΗΝΕΣ και άντεξαν σαν βράχοι.

Γυναίκες Αλυκιώτισσες, πιασμένες χέρι-χέρι πολέμησαν  σαν τζαβέλενες, με του εχθρού τα ασκέρι.

Ήταν απίστευτο , τρελό και όμως αληθινό, Γενναίοι Αλυκιώτες, με έναν ολόκληρο  στρατό.

Ήταν η κραυγή του Θύμιου, του λιονταριού μεγάλη.

Του Θανάση η οργή, του ουρανού η αγκάλη.

Του Βαγγέλη του Μπεσαλή, του σιδηρο-καμωμένου.

Του Αηδόνη, του 16-χρονου,ζωή ονειρεμένου.

Φύγατε αδέρφια πρόωρα στης νιότης σας τα χρόνια και εμείς θα σας δοξάσουμε στα χρόνια τα αιώνια.

Καιροί καινούργιοι ήρθανε, έρχονται  και ανήφόροι,για πάντα στις καρδιές μας, εσείς θα είστε  σημαιοφόροι ...

Βαλεντίνα Μητσιούλη

Ηρωικό Αλύκο