ΟΙ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΌ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!
ΣΗΜΕΡΑ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ-ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ
ΣΗΜΕΡΑ 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ-ΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ
ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΑΤΑΞΑ
Είναι σίγουρα σημαδιακή ημερομηνία η σημερινή. Μερικοί τη θυμούνται, αλλά οι παλαιότεροι την καλολογούν για τα "έργα" του καθεστώτος Μεταξά. Εμείς αποφασίσαμε να σας δώσουμε δύο σημαντικά αποσπάσματα από λόγους του Μεταξά κατά τη ελευθερίας του Τύπου και δηλώσεις του τ.ηγέτη του Κ.Κ.Ε Χαρίλαου Φλωράκη, έτσι για να κατανοήσετε τη δημοκρατία που...πουλάει το Κ.Κ.Ε. Οι σκέψεις των δυo σημαντικών αυτών πολιτικών ηγετών ταυτίζονται πλήρως.
Τα αποσπάσματα αυτά τα δανειζόμαστε από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΒΕΤΕΡΆΝΟΥ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗ. Απολαύστε τα. ΄Εχουν ιστορική αξία.
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ: ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΟΧΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
(Σπαρταριστές σκέψεις του δικτάτορα που απαιτούν ιδιαίτερη μελέτη ...)
ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ
Τα αποσπάσματα αυτά τα δανειζόμαστε από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΒΕΤΕΡΆΝΟΥ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗ. Απολαύστε τα. ΄Εχουν ιστορική αξία.
Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ: ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΟΧΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
(Σπαρταριστές σκέψεις του δικτάτορα που απαιτούν ιδιαίτερη μελέτη ...)
ΟΜΟΓΑΛΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ
"Η άλλη, η αντίθετη άποψη για τον Τύπο, σκληρή, γυμνή, ανατρεπτική, ως και προσβλητική της ανθρώπινης ιδιότητας,
διατυπώνεται, με ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία, από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Σ΄ όσα υποστηρίζει βρίσκει κανείς και αρκετές πικρές διαπιστώσεις.
Ο Ιωάννης Μεταξάς στις 13 Σεπτεμβρίου 1936 εξεφώνησε λόγο σε γεύμα που του παρέθεσε η ΄Ενωση Συντακτών των εφημερίδων Αθηνών και πέταξε στους δημοσιογράφους κατάμουτρα τούτα :
“ Ούτε τετάρτη εξουσία είσθε, ούτε είσθε το μέσον, δια του οποίου οι ΄Ελληνες εκφράζουν ελευθέρως τους στοχασμούς των. Ούτε ελευθεροτυπίαν αναγνωρίζω και απαιτώ συνεργασίαν με το κράτος”!
Και συνεχίζει ακάθεκτος:
“...Τι θα είπη τετάρτη εξουσία; Αφού σήμερον είναι ζήτημα τι θα είπουν αι τρείς εξουσίαι, τας οποίας ανεγνώριζε το Σύνταγμα. Διότι τότε, κύριοι, όταν επεκράτει ο λιμπεραλισμός, ούτος επεζήτησε να διαιρέση το Κράτος εις εξουσίας διακεκριμένας, ανεξαρτήτους αλλήλων, δια να μειώση την ισχύ του Κράτους. Αλλ΄ εις την εκτέλεσιν είδομεν τα μεν όργανα της εκτελεστικής εξουσίας να μεταβάλωνται εις νομοθέτας, τα δε όργανα της δικαστικής εξουσίας, ήτις έπρεπε να μένη ανεξάρτητος υπεράνω όλων , να υποκύπτουν εις τους
νόμους, τους οποίους έπρεπε να κατα-σκευάζει κατά τύπους μεν η νομοθετική εξουσία, πράγματι δε τους κατασκεύαζεν η εκτελεστική εξουσία.
Διότι είπατέ μου έναν δικαστήν, όστις θα ετόλμα ποτέ να δικάσει σύμφωνα με την συνείδησίν του και όχι με τους κειμένους νόμους; Αν υποθέσωμεν ότι παρουσιάζετο μια δικαστική εξουσία έχουσα ιδίας ιδέας, πάραυτα θα παρενέβαινεν η εκτελεστική εξουσία υπό το ένδυμα της νομοθετικής και θα κατασκεύαζε νόμους.
Βλέπετε λοιπόν ότι αυταί αι τρείς φανταστικαί εξουσίαι είναι μία παρέα,εις την οποίαν θα συνεβούλευον τον Τύπον να προσέλθη κι αυτός ως τετάρτη εξουσία.
Αλλ΄ας έλθωμεν τώρα, κύριοι, εις μίαν άλλην έννοιαν: Είπαν ότι ο Τύπος είναι το μέσον, δια του οποίου ο ΄Ελλην εκφράζει ελευθέρως τους στοχασμούς. Και υπήρχεν δε και άρθρον του Συντάγματος που έδιδε αυτό το δικαίωμα στους ΄Ελληνες, δηλαδή να εκφράζη ελευθέρως τους στοχασμούς του.
"Η άλλη, η αντίθετη άποψη για τον Τύπο, σκληρή, γυμνή, ανατρεπτική, ως και προσβλητική της ανθρώπινης ιδιότητας,
διατυπώνεται, με ολοκληρωμένη επιχειρηματολογία, από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Σ΄ όσα υποστηρίζει βρίσκει κανείς και αρκετές πικρές διαπιστώσεις.
Ο Ιωάννης Μεταξάς στις 13 Σεπτεμβρίου 1936 εξεφώνησε λόγο σε γεύμα που του παρέθεσε η ΄Ενωση Συντακτών των εφημερίδων Αθηνών και πέταξε στους δημοσιογράφους κατάμουτρα τούτα :
“ Ούτε τετάρτη εξουσία είσθε, ούτε είσθε το μέσον, δια του οποίου οι ΄Ελληνες εκφράζουν ελευθέρως τους στοχασμούς των. Ούτε ελευθεροτυπίαν αναγνωρίζω και απαιτώ συνεργασίαν με το κράτος”!
Και συνεχίζει ακάθεκτος:
“...Τι θα είπη τετάρτη εξουσία; Αφού σήμερον είναι ζήτημα τι θα είπουν αι τρείς εξουσίαι, τας οποίας ανεγνώριζε το Σύνταγμα. Διότι τότε, κύριοι, όταν επεκράτει ο λιμπεραλισμός, ούτος επεζήτησε να διαιρέση το Κράτος εις εξουσίας διακεκριμένας, ανεξαρτήτους αλλήλων, δια να μειώση την ισχύ του Κράτους. Αλλ΄ εις την εκτέλεσιν είδομεν τα μεν όργανα της εκτελεστικής εξουσίας να μεταβάλωνται εις νομοθέτας, τα δε όργανα της δικαστικής εξουσίας, ήτις έπρεπε να μένη ανεξάρτητος υπεράνω όλων , να υποκύπτουν εις τους
νόμους, τους οποίους έπρεπε να κατα-σκευάζει κατά τύπους μεν η νομοθετική εξουσία, πράγματι δε τους κατασκεύαζεν η εκτελεστική εξουσία.
Διότι είπατέ μου έναν δικαστήν, όστις θα ετόλμα ποτέ να δικάσει σύμφωνα με την συνείδησίν του και όχι με τους κειμένους νόμους; Αν υποθέσωμεν ότι παρουσιάζετο μια δικαστική εξουσία έχουσα ιδίας ιδέας, πάραυτα θα παρενέβαινεν η εκτελεστική εξουσία υπό το ένδυμα της νομοθετικής και θα κατασκεύαζε νόμους.
Βλέπετε λοιπόν ότι αυταί αι τρείς φανταστικαί εξουσίαι είναι μία παρέα,εις την οποίαν θα συνεβούλευον τον Τύπον να προσέλθη κι αυτός ως τετάρτη εξουσία.
Αλλ΄ας έλθωμεν τώρα, κύριοι, εις μίαν άλλην έννοιαν: Είπαν ότι ο Τύπος είναι το μέσον, δια του οποίου ο ΄Ελλην εκφράζει ελευθέρως τους στοχασμούς. Και υπήρχεν δε και άρθρον του Συντάγματος που έδιδε αυτό το δικαίωμα στους ΄Ελληνες, δηλαδή να εκφράζη ελευθέρως τους στοχασμούς του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου