ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ
Το ποιοί είσατε ΡΕ το ξέρει όλη Ελλάδα...Πορδές του τίποτα που πουλάτε νταηλίκι κουκουλοφόρο. Δείτε όμως οι θρασείς περιθωριακοί αυτοί με την κάλυψη του ΚΚΕ τι ισχυρίζονται και για τον ΤΥΠΟ... όταν ΒΕΒΑΙΩΜΕΝΟ αυτό... δεν πιστεύουν στην ελευθερία του Τύπου... παρά μόνον σε όσα εκπέμπονται από τον Περισσό! Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ τους αποτελεί κολαστήριο λογοκρισίας ...που καθημερινά πνίγει την ενημέρωση!:
΄Οταν πρωτοεμφανίστηκαν η Κεφαλονίτισσα Αλέκα, τα μασούσε, έκανε πώς δεν ήξερε... Κατόπιν τους επισημοποίησε... Και τους μετέτρεψε το θλιβερό ιστορικό κόμμα - με απίστευτες ...καταθέσεις, στο ελληνικό γίγνεσθαι.. σε πολιορκητικό κλοιό του... Από το 1974 έως σήμερα αναλογισθείτε τι πρόσφερε αυτή η φάρσα που λέγεται ΚΚΕ ...και μετά τα λέμε...
Το ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ αποτελεί συσπείρωση των εργαζομένων στο χώρο σε ταξική, αγωνιστική κατεύθυνση. Σε αυτό συμμετέχουν δημοσιογράφοι, διοικητικοί υπάλληλοι των εφημερίδων και του ηλεκτρονικού Τύπου (ραδιόφωνα και τηλεοράσεις). Παλεύει για την οργάνωση του αγώνα στη βάση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων στα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, ενάντια στην αντιλαική πολιτική και σε συντονισμό με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι τμήμα και εμπνέεται απο την πολύτιμη συνεισφορά τουΠανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που από την ίδρυσή του το 1999, έχει βάλει την σφραγίδα στις αγωνιστικές διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Το ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ αναπτύσσει τη δράση του μέσα και έξω απο τα σωματεία των εργαζομένων του χώρου (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΤΙΤΑ, ΕΤΕΡ, ΠΟΣΠΕΡΤ, ΠΟΕΣΥ), επιδιώκοντας την ριζική αλλαγή του σημερινου αρνητικού συσχετισμού δύναμης στον κλάδο, όπου κυριαρχεί ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, τον συμβιβασμό και την συναίνεση, με συνδικαλιστικές ηγεσίες και πλειοψηφείες που βάζουν φρένο στα όποια αγωνιστικά σκυρτήματα των εργαζομένων. Οργανώνει μέσα απο την δράση των αγωνιστών του Μετώπου στους χώρους δουλειάς την πάλη απο «τα κάτω», με όρους κινήματος. Η πλατφόρμα των διεκδικήσεων του, συμβαδίζει με αυτή του ΠΑΜΕ και εξειδικεύεται στο χώρο των ΜΜΕ.
Διεκδικούμε:
- πραγματικά ολόπλευρη και ουσιαστική ενημέρωση, (Σ.Σ. ...ΑΕΙ ΣΙΧΤΙΡ ΡΕ ΚΩΛΟΠΑΙΔΕΣ... ο φλωράκης σας αδειάζει ...) δημοκρατικό δικαίωμα για όλους συνειδητοποιώντας ότι η υποβάθμισή της κάνει τους εργαζόμενους υποχείρια των αφεντικών των ΜΜΕ και συμβαδίζει με την υποβάθμιση του ρόλου των εργαζομένων στα ΜΜΕ, σημαίνει χτύπημα των δικαιωμάτων τους, στους μισθούς, τις συνθήκες δουλιάς
- μια δουλιά με ένα μισθό, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας, ενάντια στο απαράδεκτο φαινόμενο της πολλαπλής απασχόλησης, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την ανεργία
- μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα παλέυουμε για καθολική, Δημόσια και Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση, με αναβαθμισμένες παροχές, χωρίς καμμία αφαίρεση κεκτημένων δικαιωμάτων, για δημόσια Παιδεία και Υγεία, για την ειρήνη ενάντια στην ιμπεριαλιστική νέα τάξη παραγμάτων
- αντιπαλεύουμε τα φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς στο χώρο μας, προβάλλοντας την ανάγκη οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να έχουν αγωνιστική στάση στα καθημερινά προβλήματα, να καταγγέλουν και να μην υποκύπτουν στην ασυδοσία της εργοδοσίας.
ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΑΣ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΝ ΠΕΡΙ ...ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ ...ΚΙ ΑΣ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΝ ΤΙΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΆΡΧΗ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΦΛΩΡΑΚΗ... ΤΟΥΣ ΞΕΒΡΑΚΩΝΕΙ ΠΛΕΡΙΑ...
Δείτε και καταλάβαιτε τους τυχοδιώκτες του ΠΑΜΕ... Τα λέει χύμα ο Πατριάρχης τους ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ... Πως δηλαδή... Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ δημοσιεύει μόνον ειδήσεις που εξυπηρετούν ...το Κ.Κ.Ε, Το ίδιο τροπάρι ελευθερίας του Τύπου επαναλαμβάνουν ΟΛΟι οι ηγέτες του κόμματος έως αυτή τη στιγμή!
Δείτε το πιο κάτω κείμενο που δανειζόμαστε, από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ της Εταιρίας Δημοσιογραφικών Μελετών... και θα καταλάβαιτε ποιές ελευθερίες πρεσβεύουν το ΠΑΜΕ και ο εργοδότης τους ΚΚΕ!
Τι Μεταξάς, τι
Φλωράκης; ΤΟ Κ.Κ.Ε ΠΛΗΡΩΣ ταυτισμένο με τον Μεταξά..στον έλεγχο του Τύπου!
Ανάλογες θεωρίες με τον Μεταξά, έχουν και οι οπαδοί του Κομμουνισμού στην
Ελλάδα κι αυτό είναι, ίσως, που ξενίζει περισσότερο.
΄Οπως θα δείτε αμέσως πιο κάτω, ένας κορυφαίος
άνθρωπος του Κ.Κ.Ε, ο Χαρίλαος Φλωράκης, πολιτικός μεγάλου αναστήματος,
φαίνεται από τους λόγους του να συμπλέει
στα περισσότερα των σημείων της λογικής Ι. Μεταξά.
Για να μην πελαγοδρομεί ο αναγνώστης-σπουδαστής
και απορεί θα το πούμε για μια ακόμη φορά, όσο γίνεται πιο απλά:
Άνθρωποι που έχουν εμπλακεί σε διάφορα
ιδεολογήματα εκλαμβάνουν τον Τύπο ως “όπλον” εκπορθητικόν και εργαλείο,
χρηστικόν για την επιβολή, με κάθε μέσον, του ιδεολογήματός τους.
΄Ετσι μας προέκυψαν τα διάφορα καθεστώτα,
είτε αυτά αποκαλούνται, φασιστικά,
καπιταλιστικά, δικτατορικά ή κομμουνιστικά.
Και είναι άξιον απορίας για κάθε σκεπτόμενο
άτομο, πως είναι δυνατόν οπαδοί τέτοιων σκαριφημάτων - για σκαριφήματα
πρόκειται όπως αποδεικνύεται ιστορικά- ενώ αλληλομισούνται θανάσιμα μεταξύ
τους, να είναι ομογάλακτοι, ομοούσιοι, αδερφάκια δίδυμα, ως προς την “χρήση”
του Τύπου, τουλάχιστον, που είναι και το αντικείμενό μας εδώ;
Το πρόβλημα δεν είναι το ιδεολόγημα, αλλά ο
άνθρωπος που το κατασκευάζει, προκειμένου να φέρει σε πέρας τους
δικούς του προσωπικούς ιδιοτελείς σκοπούς, έστω κι αν αυτοί σερβίρονται με
το αμπαλάζ της ευτυχίας και της σωτηρίας
του λαού.
Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν λαό να έχει
ευτυχήσει από τα ιδεολογήματα-σκαριφήματα που επινόησαν κάποιοι μέσα στο ρουν της
ιστορίας...
Αντίθετα ξέρω πως οι οπαδοί ιδεολογημάτων
ματώνουν απέραντα.
Είναι ολοφάνερη η ταύτιση, στα της μεταχείρισης
του Τύπου, του δικτάτορα Μεταξά με τον ηγέτη του Κ.Κ.Ε .
Καμιά απολύτως θεωρητική και πρακτική διαφορά.
Κοινός τους άξονας-δικαιολογία- για την ελεγχόμενη πληροφόρηση, είναι η “προάσπιση
του συμφέροντος του λαού”!
Είναι χαρακτηριστικός ο παρακάτω διάλογος που
έγινε ανάμεσα σε δύο δημοσιογράφους, ο
ένας κομμουνιστής συντάκτης του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
κι ο άλλος ο Λούης Δάνος, (Κεντρώος) ο οποίος και τον δημοσίευσε στην
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 1.4.1977.-
***Ο Λούης Δάνος,
υπήρξε εκδότης, δικής του κλαδικής εφημερίδας, και διευθυντής της ημερήσιας
ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ, για λίγο διάστημα και
αρθρογράφος της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ.
Ο διάλογος αποκαλύπτει γλαφυρά και γυμνά το πως
συλλογιούνται οι οπαδοί και υπηρέτες ολοκληρωτικών μορφωμάτων. Το αν τινές εξ
αυτών, των κομματικών, ποιούν και τον “δημοσιογράφο”-
είναι απλώς προσχηματικό!
Ο διάλογος έχει ως εξής:
ΔΑΝΟΣ: Εάν ρωτήσουμε τον κ. Φλωράκη τι εστί ελευθεροτυπία, τι θα μας απαντήσει;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Κ.Κ.Ε: Θα μας πει ότι είναι η ελευθερία να μην δημοσιεύει μια εφημερίδα ό,τι
δεν συμφέρει τον λαό!
Έθεσα υπόψη του κ. Φλωράκη-συνεχίζει ο Λούης
Δάνος- αυτή τη στιχομυθία και παρακάλεσα να τη σχολιάσει.
--΄Ετσι
είναι, απάντησε αδίστακτα, ο αρχηγός του Κ.Κ.Ε. Ο,τι δεν συμφέρει τον
λαό δεν αποτελεί είδηση, δεν αποτελεί αλήθεια και δεν πρέπει να δημοσιεύεται σε
μια σοσιαλιστική εφημερίδα!
--Και ποιός την ξέρει την αλήθεια; επέμενα.
--Μα το κόμμα φυσικά! απάντησε ο Α! Γραμματέας
του Κ.Κ.Ε
έτσι τόσο απλά κι ευθέως εκτοξεύει τις απόψεις
του ο ηγέτης των κομμουνιστών, ο οποίος μάλιστα, μετά την ολική “επαναφορά” του εκ του
κομμουνιστικού- παραδείσου-παραπετάσματος, μας κανάκευε με κορώνες για δημοκρατία,- αλά... “δημοκρατίας”
Μεταξά;- τον οποίον... παρεμπιπτόντως μισούσε, υποτίθεται βαθύτατα!
Από τα
εκτεθέντα, ωστόσο, αποδεικνύεται φανατικός
οπαδός του, σε ο,τι έχει σχέση με την ελευθερία του Τύπου ... και όχι
μόνον, όπως ο καθείς μπορεί να εννοήσει!
Μα η δημοκρατία και η δημοσιογραφία δεν μπαίνουν
σε “κορσέδες” όπως προσφυώς είπε ο Τάκης Λαμπρίας που προσημειώσαμε στις αρχές του έργου αυτού.
Τι πάει να πει ό,τι συμφέρει το κόμμα, και το λαό;
Μήπως λαός είναι το κόμμα; Ποιός το κρίνει αυτό; Από ποιά γραφή βγαίνει
αυτό; Δυστυχώς με τέτοια άτομα χαλκομανία πορεύονται οι λαοί.
Ας αφήσουμε, όμως, τον Λούη Δάνο να τελειώσει τη
συλλογιστική του. Συμπεραίνει:
--Βασική αποστολή
του Τύπου είναι να δίνει στο λαό τη δυνατότητα να ενημερώνεται.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να κρύβει από τον λαό τις ειδήσεις, ούτε να
τις διαστρεβλώνει. ΄Ολοι έχουν το δικαίωμα να σχολιάζουν τις ειδήσεις.
Κι αυτός που κρίνει τι τον συμφέρει και τι δεν τον συμφέρει είναι ο ίδιος ο λαός
στο σύνολό του.”
Αυτό το υπέρτατο αξίωμα, ο Μεταξάς και ο Φλωράκης
το περιφρονούν, διατυπώνοντας τις αερολογίες τους, που είναι συνάμα και
τρόπος-μάλλον- της προσωπικής τους ζωής. Είναι ενδιαφέρον, να ξέρουμε αν οι “
θεόπνευστες” αυτές ομιχλώδεις θεωρίες τους είχαν εφαρμογή μέσα στο σπίτι τους!
Γιατί, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η πρώτη δημοκρατία ή δικτατορία που
βιώνουμε είναι το κλίμα, το καθεστώς
μέσα στο σπίτι μας. Ποιός θέτει τους κανόνες της λειτουργίας της
οικογένειας; Ο πατήρ αυταρχικά, η μήτηρ σατραπικά ή οι δυο τους από κοινού συναποφασίζουν εν αρμονία,
ισότιμα;!
Ποιός είπε στον αρχηγό των κομμουνιστών ότι
μπορεί να κρίνει ποιό είναι το δικό μου συμφέρον και με τι φαγί ειδησεογραφικό, θα με ταϊσει;
Σαν τηλεγραφητής που ήταν στα νιάτα του, τολμούσε
να κρίνει ποιά γράμματα -τηλεγραφήματα -ειδήσεις εν προκειμένω-έπρεπε να επιδώσει και ποιά όχι;
Τέτοια ανέκδοτα, θα απαντάτε στο διάβα σας
εφ΄όρου ζωής!
Ποιό είναι το “συμφέρον του λαού”, που με τόσην
περιπάθεια υπεραμύνονται οι ατόφιοι θιασώτες καρδινάλιοι του ολοκληρωτισμού,
Φλωράκης -Μεταξάς και άλλοι, ατέλειωτοι, της αυτής συνομοταξίας σε όλα τα μήκη
και πλάτη του πλανήτη;
Λέγει, λοιπόν, και τούτα τα σοφολογιότατα ο
Αρχιερέας του μεταπολιτευτικού Κομμουνισμού στην Ελλάδα “σύντροφος”
Χαρίλαος Φλωράκης. Ο Κάπταιν-Γιώτης:
“ ΄Οταν μιλάμε για ελευθερία του Τύπου εννοούμε
να είναι ελεύθερος να γράφει την αλήθεια....
Δεν είναι δυνατό να διανοηθεί κανένας σύγχρονη
κοινωνία χωρίς Τύπο. Δεν μπορεί να υπάρχει δεύτερη γνώμη ότι ο Τύπος πρέπει να δίνει την αλήθεια”!
Ορθόν. Ποιός θα μπορούσε να αμφισβητήσει τη θέση
αυτή; Ο ίδιος ο Χαρίλαος Φλωράκης! Αυτοπροσώπως! Γιατί λέει αμέσως, παρακάτω:
“ Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ δεν δημοσιεύει όλες τις
ειδήσεις και τις ανακοινώσεις... Οι θεωρίες ότι δήθεν οι ειδήσεις είναι
απολίτικες , για μας είναι παραμύθια...
Εάν δούμε ότι μια είδηση δεν προωθεί τα
συμφέροντα του εργαζόμενου λαού, δεν προωθεί την πρόοδο, δεν τη δημοσιεύουμε”!
Η λογική τούτη δεν αντέχει σε κανένα κόσκινο.
΄Οταν μιλάνε, οι πάσης φύσεως αυτόκλητοι σωτήρες,- όπως ο Ι.Μεταξάς και
Φλωράκης, Μαυροκορδάτος,Καποδίστριας, με
ομογάλακτες πεποιθήσεις- “για συμφέρον του λαού” εννοούν το δικό τους
ατομικό και κομματικό συμφέρον, τον δε Τύπο τον έχουν παραμάσχαλα, ως
καλάζνικωφ, επιθετικό όπλο για την επιβουλή του ιδεογραφήματός τους! ΄Ολα τα
άλλα, όπως θα έλεγε και ο Χ.Φλωράκης, είναι απλώς “παραμύθια” και μάλιστα της Χαλιμάς,
θα προσθέταμε εμείς."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου